(1980)
Lon Pennock
Lon Pennock heeft dit kunstwerk aan de Stellingmolen gemaakt. Het is een staalconstructie, bestaande uit elementen, waarvan vorm en maat afgeleid zijn van de huizen er tegenover. De woningen zijn zo gegroepeerd, dat er kleine hofjes zijn ontstaan, waar jong en oud kan wonen. Grote woningen onder en kleinere bovenin. Als je de gestapelde woningen beziet, wordt het duidelijk dat de naam Wankel evenwicht terecht gegeven is. De initiatiefneemster was mevr. Tiny van de Graaf, die daar zelf woonde.

Over Lon Pennock (1945):
Lon Pennock (Den Haag, 22 mei 1945) is een Nederlandse beeldhouwer.
Leonardus Petrus Paulus Pennock studeerde beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag van 1962 tot 1967. Aansluitend zette hij zijn studie met een Franse beurs voort aan de École nationale supérieure des beaux-arts in Parijs tot 1968. In 1969 ontving hij zowel de Buys van Hulten-prijs als de Jacob Maris aanmoedigingsprijs. Tweemaal werd hem een stipendium toegekend door het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk: in 1973 en in 1979. Pennock is als traditioneel beeldhouwer opgeleid, maar veranderde snel in een abstracte, zelfs minimalistische kunstenaar. Pennock woont en werkt in Den Haag.

Onderslag, parallel aan de Veerweg

vorig kunstwerk – volgend kunstwerk (De Kooy/ Oosteind)